BİR ZAMANLAR ERZURUM´DA Bayrama Girilirken.

Bayramlar, kırgınlıkların bittiği, dayanışma ve müsamahanın esas olduğu

birlik ve bütünlük mesajının verildiği en önemli günlerdir. Ramazan ve Kurban

bayramında erkekler, arefe akşamından, sabah bayram namaz vaktine kadar

berberlerde traş olur hamama giderler, bayram namazı için sabah namazı

öncesinden camiye giderlerdi. İllere göre belirtilen bayram namazı saatine göre

Bayram namazlarını semt camilerinde kılarlardı.

Bayramlaşma, mahalle camisinde kılınan bayram namazının hemen akabinde

başlar. İlk olarak, bayram namazı kıldıran caminin imamı ile cemaat tek,

tek bayramlaşır, sonra cemaat cami çıkışı, caminin önünde kısa sure kendi aralarında

bayramlaşıp, ardından aile mezarlıklarını ziyaret etmeye başlardı. Mezarlık

ziyaretinin akabinde herkes kendi evine geçer, hane halkı büyükten küçüğe

doğru bayramlaşır, büyükler aldıkları bayram hediyelerini, çoluk çocuk ve torunlarına

hediye ederler, sonra toplu olarak hane halkı bayram yemeğine oturur,

yemeğin peşinden de akrabalar ziyaret edilerek, bayramlaşılırdı. Akabinde

sokakta ve mahalledeki büyükleri ile bayramlaşmalar yapılırdı. Bayramlaşmalar

mübadeleli olarak, akraba, eş, dost tanıdık ve bildik insanların birilerine hanelerinde

yaptıkları ziyaretler tatlı sohbetler içinde geçer, bayram ziyaretlerine

en çok sevinenler çocuklar olurdu.

Çocuklara; bayramlarda elini öptüğü büyükleri, ?sağ olasın yavrum, devletli

olasın? ifadelerini hiç eksik etmeden kullanmaları onların çok hoşuna gider,

onlara yapılan bu övgüler, onları okumaya, büyük adam olmaya teşvik

ederdi. Yani devlette en büyük makamlara gelesin temenni ve duaları, çocuklar

arasında okuma yarışmaları başta olmak üzere, hatta 23 Nisan veya Mahalli

bayramlarda, çocukların kendilerine biçtikleri makamın kıyafetleriyle törenlere

katılmak şeklinde ifadesini bulmuş olurdu.

Çocuklar bayramlaşmaya giderken hazırlanırlar. Erkekse saclarını tarar

üzerine limon suyunu sürerek dondurur, (o zamanın jölesi), kız ise sacını örer,

kurdelelerini takar ve babalarının önceden aldığı bayramlıklarını, ayakkabılarını

giyer bayramlaşmaya giderlerdi. Bayramlaşmaya gelen çocuklara harçlıklar,

hediye olarak mendiller ve bunların yanında çift, çift çikolata verirler ve onlara

şıklıklarından dolayı ?aman efendim ne güzel yakışmış, hele hele amcası veya

dayısı bir bak kocaman adam olmuş? diyerek, yanaklarından öpmeyi ve kucaklarına

basmayı da ihmal etmezler di.