Başbakan istifa ederdi. Hükümet düşer, ülke seçime giderdi. Sonra ki 10 hatta 15 yıl, koalisyonlar ve beraberinde siyasi istikrarsızlıklar ülkeyi kasıp kavururdu.
***
Emniyet, MİT ve yargı tamamen paralel yapının eline geçerdi. Peş peşe yeni soruşturmalar, yeni operasyonlar, bu kez tsunami´ye dönüşmüş yeni öldürücü dalgalar gelirdi. Binlerce kişi tutuklanır, hayali mahkemelerde yıllarca süründürülür ve nihayetinde kodese tıkılırdı.
***
Ergenekon ve Balyoz´da uydurma iddianameler ve suç isnatlarıyla tutuklanan, görülmemiş haksızlıklara, hukuksuzluklara mazur kalan onca insan daha büyük zulümler ile karşılaşacak, davaları karara bağlanıp yıllarca hüküm yiyecekti.
***
Tarihin hukuk skandalları listesinin ilk 3´ü ne giren askeri casusluk davası devam edecek, iftiraya uğrayan subaylar içeri tıkılacak ve deniz kuvvetleri tamamen paralel´in eline geçecekti. Derken yine uydurma soruşturmalarla ? Ordu? tüm kademeleri ile zapturapt altına alınacaktı.
***
Ülke 30 yıl daha kaybedecek. Ekonomisi dibe inecek. IMF´ye yine dilenir hale gelecek. Batı´nın insafına terk edilecekti.
Peki bazen sessizlik, bazen samimiyetsizlik, bazen de bu basiretsizlik nerden geliyor. Sanırım hala meselenin ciddiyeti bazılarınca tam olarak anlaşılamamış. Erdoğan olmasa 17/25 aralık´ta ne olurdu . Felaket olurdu felaket.
Tuna Öztunç / Diriliş Postası