Çocukluğumun Bayramlarında Mezar Çapalamak

Bende arkadaşlarımdan kopamadığım için bayram günlerimin bir bölümünü mezarlıkta geçirirdim. Zannederim ki yapım gereği hiç kimseye yakınınızın mezarını çapalayayım mı? Diyemediğim için arkadaşlarım, ziyaretçisi olan mezarlıkları çapalarken bende çok uzun yıllardır hiç ziyaretçisi gelmemiş, harabe durumda olan mezarlıkları çapalardım (Onları güzelce temizledikten sonra ruhlarına da dua ederdim.).

Günün sonunda arkadaşlarım, kazandıkları paraları sayarken içlerinden bazıları benimle dalga geçerlerdi (hiç para toplayamadığım için). Oysaki o yaşımdayken de uzun bir yolculuğa başlangıç yapmak üzere olduğumu ve bu yolculukta bana en çok lazım olacak şeyinde YÜCE ALLAH´ın yardımı olacağını tüm kalbimle hissediyordum. Bana gülen bu arkadaşlarla kendimi kıyasladığımda onlardan, yaşadığımız hayatta her zaman çok daha başarılı oldum (Hatta şu anda onların çocuklarınında idolü durumundayım.).

Kıymetli Dostlarım, yeni yetişen nesillere, unutulan bayram değerleri ve karşılıksız iyilik yapma konularında bence bir şeyler hatırlatmak zorundayız. Yoksa bizden önceki bütün nesillerin aradığı gibi bizde çocukluğumuzdaki bayramları aramak zorunda kalacağız.

Şahsıma tekrardan gelirsek şu an yaptığım bazı uygulamalardan dolayı bazı kurnazların, bana içlerinden güldüklerini hissediyorum. Onlara şunu söylemek isterim; " Çocukken yaptıklarımdan dolayı beni saflıkla değerlendirip gülenlerle kıyaslandığımda, yukarıdaki satırlarımda da anlattığım gibi durumlarımız ortadadır (YÜCE ALLAH´ın izniyle gelecekte de şu an içinden gizli gizli gülenlerle konumlarımız çok farklı olmayacaktır.).

Bu maçında galibi ben olacağım. Onların, dünyanın bir çok yerine diktiği gökdelenler bir gün mutlaka değerlerini yitirecek, benim insanların yüreğine diktiğim gökdelenler ise nesillerden nesillere anlatılarak mutlaka var olacaklar!..

BİR UMUTTUR YAŞAMAK

SEDAT PEKER