BEN
ERZURUM?UM
Ben
Erzurum?um hatırladınız mı?
Hani Cumhuriyeti kuran şehir diye sırtını sıvazladığınız,
Hani Türk Milletinin sınır taşı, kalesi diye göklere çıkardığınız,
Halini arz edince de azarladığınız,
Hani sahipsizlik denince akla gelen ilk şehir.
Ben
Erzurum?um tanıdınız mı?
Bu gün kurtuluş günüm, yine konuşacak birileri,
Anlatacak nasıl kahraman bir il olduğumu, Nene Hatun?u ve daha nicelerini,
Erzurum var ya
Erzurum diyecekler,
Sayın, sayın cinsinden birileri,
Erzurum olmasaydı halimiz nice olurdu,
Bu şehir Cumhuriyeti kurdu,
Bu şehre her Türk çok şey borçlu,
Methiyeler dizecekler bana,
Ama kendileri bile inanmayacaklar söylediklerine,
Ve onlar konuşurken ben gülümseyeceğim gözyaşlarıyla,
Çünkü hepsinin yalan olduğunu bileceğim,
Yıllardır söylenenler gibi,
Ve ben ağlayacağım,
Kimse bahsetmeyecek yoksulluğumdan, yoksunluğumdan,
Kimse bahsetmeyecek fakirimden, fukaramdan,
Kimse anlatmayacak dertlerimi, sıkıntılarımı,
Kimse dile getirmeyecek yalnızlığımı,
Hiç biri bahsetmeyecek daha bugün, daha şu an çamurdan yürünemeyen sokaklarımdan,
Hiç kimse bahsetmeyecek tek kuruş geliri olmayan ve aç yatan binlerce aileden,
Anlatmayacaklar işsiz, güçsüz, sokaklara düşmüş gençlerimi,
Ve üstelik utanmayacaklar beni düşürdükleri bu halden,
Üstelik beni bu hale getirenler, hem dövecekler derdimi anlattım diye,
Hem de ağlamama müsaade etmeyecekler ne dertlerime ne de yediğim dayağa,
Ben Erzurum?um hatırladınız mı?
Sizleri besleyen, büyüten, adam eden ve yolcu eden şehirim ben.
Uzaktan uzağa aşkla sevilen ama bir türlü yakınına gelinmeyen,
Bedeni sizlerin kalpleri kadar soğuk, ama kalbi sıcak olan şehir,
Ben Erzurum?um tanıdınız mı?
Yıllardır söylediğiniz yalanlarla aldattığınız,
Herkesin ayağının altına yatan,
Adam olmayanları bile adamdan sayan,
Hani, Ekmeği tuzsuz olan şehirim ben.
Ben Erzurum?um,
Utandınız mı?
AHMET BERHAN YILMAZ
